Yalnızlığın koynunda kokunu arıyorum
Kolay mı gitmek hayalinden uzağa
Kolay mı gitmek hayalinden uzağa
Kırmak zincirini gözlerime hapsolan resmini
Hani saf düşlerin birleştiği bir yer vardı
Kalp mi diyordunuz bilmiyorum,
Söküp attılar yokluk hissediyorum, büyük bir derinlik!
Sence senin adın bir gözyaşıma değer mi, sen içimde bir ok olmuşsun tüyünde adın yazılı,
Nereye çeksem kan kaybı, bu ok içimde rahat durmaz tüyünden aşağıya damlar cansız kanım
Ne kadar uzunmuş geceler diye düşünürken
Güneşin batışı sevindirdi belki seni.
Yırttın şafak şafak diye kendini,
Son yaprağı girerken kabuslarına
Belki yırttın defterleri.
Karanlığı aydınlattı bir sabah, bir ses.
Sesin hiç bu kadar güzelini,
Duymamıştın belki.
Cansız gözyaşlarım yalnız akıyorlar şimdi, yapayalnız şimdi,
Şimdi sana soruyorum: sence senin adın bir damlasına değer mi? Sen söyle.